Ik heb vorige week beloofd mijn reactie te delen op de opdracht die nogal summier was. Dussss… hier komt het:

Ik: “Weet je, ik waardeer het echt dat je aan mij hebt gedacht voor dit project. Echter, zonder meer specifieke details vind ik het lastig om iets te creëren dat echt aan jouw verwachtingen voldoet. Ik streef naar tevreden klanten, ook op lange termijn, en dat lukt alleen als we beide een duidelijk beeld hebben van wat er nodig is. Misschien kunnen we op een later tijdstip weer samenwerken, als er meer concrete ideeën zijn?”

Potentiële klant: “Wacht even, is het niet jouw taak om creatief te zijn? Om teksten en een verhaal te maken? Dat is toch wat schrijvers doen?”

Ik: “Creativiteit heeft inderdaad een grote rol, maar het is als een tandemfiets. Ik heb jou nodig om mee te trappen, zodat we samen in de goede richting kunnen gaan. Zonder jouw input blijf ik een beetje rondjes rijden in de jungle.”

Potentiële klant: “Maar ik heb je toch vrijheid gegeven? Moet je daar niet juist blij mee zijn?”

Ik: “Kijk, vrijheid in ontwerp is tof, maar zonder jouw input grijp ik mis. Ik ben geen tovenaar die uit het niets iets kan toveren. Ik heb jouw drijfveren nodig om iets goeds neer te zetten, iets wat jouw persoonlijkheid, bedrijf, passie en meerwaarde voor de klant kan verwoorden. Niet zomaar wat wilde gokken, waar niemand wat aan heeft en die niet bij jou passen.”

Potentiële klant: “Dus zonder mijn hulp sta je stil?”

Ik: “Euh, ja… Alles wat communicatie aangaat is een samenwerking, geen goochelshow. Ik stel voor dat we terug samenzitten als je jouw visie en missie wat duidelijker in kaart hebt gebracht. Wat denk je daarvan?”

Heel eerlijk? Ik denk niet dat er nog een vervolggesprek zal komen ;-).