Ja lap, ik heb me weer laten vangen…

Een paar maanden geleden heb ik voor een firma in de dienstensector, een zuiver Franstalige klant die geen woord Nederlands kent, een website mogen opzetten.
Toen alles perfect klaar was en de website, na goedkeuring, al meer als 3 weken online stond (en mijn factuur nog steeds niet werd voldaan), vroeg ze me waarom de website enkel in ’t Frans te zien was, en niet in ’t Nederlands.

Euhmmm, owkay… ik moet toegeven, ’t is deels mijn schuld. In een onbewaakt moment (of noem het een volledige zinsverbijstering) heb ik verzuimd een tweetalige site voor te stellen. Ik ging er gewoon vanuit dat Nederlands overbodig was, maar dat was een mispak.

Maar, waarom heeft de klant dat niet laten weten toen we de teksten en voorlopige versies bespraken? Ze moeten toch de teksten nakijken, in alle talen, niet?

Enfin soit, de fout is gemaakt en we moeten een oplossing vinden. En dan komt dat klassieke probleem: budgetten 💰, je weet wel dat duister beest dat altijd om de hoek moet komen piepen.

De klant wil niet dokken voor het vertalen van de teksten, en ik kan dat echt niet voor niks doen. Na veel gepieker heb ik beslist het toch gratis te doen, omdat ik me mijn eigen blunder bij de start nog herinner.

Maar nu zit ik met de gebakken peren, want de klant denkt dat alles voor niets kan en…. heeft na 11 weken mijn factuur nog steeds niet voldaan 😩.

Ik was er altijd trots op dat al mijn klanten netjes betalen (soms te laat) en nu…. heb ik bovenop mijn verloren uren voor de vertaling ook nog eens de kosten van een advocaat aan mijn rekker 😡!